Co warto zobaczyć w okolicy

Oferta noclegowa

Check-in:

Check-out:

[string_chosen_admin_search_type]

Liczba miejsc noclegowych:

Dorośli:

Dzieci:

 

 

Wyszukiwanie

×
Zakwaterowanie 1

Zakwaterowanie 2

Zakwaterowanie 3

Zakwaterowanie 4

Zakwaterowanie 5

Wprowadź swoje dane

Kupon

Jeśli posiadasz kod kuponu, wprowadź go w polu poniżej i kliknij Zastosuj.

Verifying coupon

 

 

Ładowanie podsumowania

 

Za pobyt zapłacisz w późniejszym terminie. Całkowita cena wynosi  

Nie ma aktywnych bramek płatności. Aktywuj przynajmniej jedną bramkę płatności w ustawieniach HBook (HBook > Płatności).

Przetwarzanie

Prosimy o dokładne sprawdzenie szczegółów rezerwacji przed kliknięciem przycisku "Zarezerwuj teraz".

 

Bonaluti – Birngrütz – Grodziec – Grudza

Kościół z pomarańczową elewacją, czarną wieżą i cmentarz obok, w słoneczny dzień.

Grudza została założona w drugiej połowie XIII wieku. Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z dokumentu z 1305 roku, w którym wieś występowała pod nazwą Bonaluti. W 1345 Książę Henryk Jaworski podarował 900 mórg lasu w Grudzy klasztorowi benedyktynek z Lubomierza.

W latach 1545 – 1810 obszar od wsi po okolice Lubomierza stanowił własność zakonu, co zapisuje się w obecności licznych przydrożnych Krzyży na tych terenach.

Krucyfiks z figurą Jezusa umieszczony w lesie, otoczony zielonymi drzewami i liśćmi.

Kościół Parafialny Imienia Najświętszej Marii Panny wybudowany pod koniec XV wieku jako późnogotycki, później przebudowany lub wzniesiony na nowo w latach 1765–1768 i 1772 jest ozdobą naszej miejscowości.

Seifert's Gasthof w Birngrützhöh, budynek z drzewami w otoczeniu, stary styl architektoniczny.

Godnym uwagi są ruiny Gospody Seiferta, niegdyś „Seifert’s Gasthof”, miejsce wypoczynku w XIX i początkach XX wieku oraz wieża widokowa (wcześniej wiatrak) na której stał historyczny zegar z 1756 roku.

Wieża widokowa z historycznym zegarem z 1756 roku, otoczona drzewami i postaciami ludzi.

W centralnej części Grudzy, na tzw. placu targowym wznosiła się jedna z ładniejszych budowli naszej miejscowości. Był to budynek browaru połączony z zajazdem „Gasthof Brauerei”, w którym miejscowi mieszkańcy oraz turyści mieli możliwość degustacji lokalnego piwa.

Budynek w stylu wiejskim z dachem mansardowym, otoczony drzewami, z postaciami stojącymi przed wejściem.

Grudza posiadała dwie bramy wjazdowe.

Od połowy XIX wieku miejscowosc nabierala cech wsi letniskowej.

Po 1945 jej charakter uległ zmianie na rolniczy. W latach 1945-47 nazwa wsi została zmieniona z Birngrütz na Grodziec.

Stary, rozłożysty drzewo z oznaczeniem informacyjnym w zielonym otoczeniu.

Idąc w dół od ruin Zajazdu Seiferta w kierunku północno-zachodnim i mijając z lewej strony wieże, dotrzemy do prawdopodobnie najstarszej i najgrubszej w Polsce gruszy, liczącej ok. 300 lat.

Zamek z czerwonym dachem, okrągłą wieżą i kamiennym murem, w słoneczny dzień.

Zamek Czocha położony w miejscowości Sucha powstał jako obronny zamek graniczny na pograniczu śląsko-łużyckim w latach 1241–1247.

Zamek chojnik wzniesiony w latach 50-ych XIV wieku na szczycie góry wysokości 627 metrów n.p.m. jest przepięknym średniowiecznym pomnikiem, a związana z zamkiem legenda o księżniczce Kunegundzie do tej pory przyciąga wielu turystów.

Ruiny zamku z okrągłą wieżą, otoczone zielonymi drzewami, ludzie w różnych pozach na terenie zamku.

Zbliżajac się do Mirska, krótko przed wjazdem do miasta po prawej stronie, znajdziemy tamę wybudowaną w latach 1908-1910, której celem jest ochrona miasta Mirsk oraz okolicznych wsi Brzeziniec, Karłowiec i Wieża przed powodzią.

Kamienna tama z żółtą balustradą, otoczona zielonymi drzewami i trawnikiem, w słoneczny dzień.

Natomiast w Mirsku warto obejrzeć stary rynek ze średniowiecznym zabytkowym ratuszem z XVI wieku, oraz wieżę widokową z końca XIX wieku, która do lat 70-tych XX wieku spełniała rolę wieży ciśnień, a od 2013 udostępniona dla celów turystycznych.

Lenticularna chmura unosi się nad horyzontem, z delikatnym różowym niebem i górami w tle.

W niedalekiej Proszówce znajdziemy ruiny zamku Gryf wybudowanego w XIII wieku przez księcia głogowskiego Konrada.

Kopalnia św. Jana w Krobicy to odrestaurowane miejsce, chętnie odwiedzane przez turystów każdego roku. Geopark ma niezwykle bogatą historię, gdyż sztolnie kopalni rud cynku i kobaltu funkcjonowały tu począwszy od XVI, aż do końca XIX wieku.

Ruiny okrągłej wieży otoczonej drzewami i trawą, z szarym niebem w tle.